جواب نرم خشم را برمي‌گرداند، اما سخن تلخ غيظ را به هيجان مي‌آورد. 2 زبان حكيمان علم را زينت مي‌بخشد، اما دهان احمقان به حماقت تنطّق مي‌نمايد. 3 چشمان خداوند در همه جاست، و بر بدان و نيكان مي‌نگرد. 4 زبان ملايم، درخت حيات است و كجي آن، شكستگيِ روح است. 5 احمق تأديب پدر خود را خوار مي‌شمارد، اما هر كه تنبيه را نگاه دارد زيرك مي‌باشد. 6 در خانه مرد عادل گنج عظيم است، اما محصول شريران، كدورت است. 7 لبهاي حكيمان معرفت را منتشر مي‌سازد،اما دل احمقان، مستحكم نيست. 8 قرباني شريران نزد خداوند مكروه است، اما دعاي راستان پسنديده اوست. 9 راه شريران نزد خداوند مكروه است، اما پيروان عدالت را دوست مي‌دارد. 10 براي هر كه طريق را ترك نمايد تأديب سخت است، و هر كه از تنبيه نفرت كند خواهد مرد. 11 هاويه و اَبَدّوُن در حضور خداوند است، پس چند مرتبه زياده دلهاي بني‌آدم. 12 استهزاكننده تنبيه را دوست ندارد، و نزد حكيمان نخواهد رفت. 13 دل شادمان چهره را زينت مي‌دهد، اما از تلخي دل روح منكسر مي‌شود. 14 دل مرد فهيم معرفت را مي‌طلبد، اما دهان احمقان حماقت را مي‌چَرَد. 15 تمامي روزهاي مصيبت‌كشان بد است، اما خوشي دل ضيافتِ دائمي است. 16 اموال اندك با ترس خداوند بهتر است از گنج عظيم با اضطراب. 17 خوان بُقُول در جايي كه محبت باشد، بهتر است از گاو پرواري كه با آن عداوت باشد. 18 مرد تندخو نزاع را برمي‌انگيزد، اما شخص ديرغضب خصومت را ساكن مي‌گرداند. 19 راه كاهلان مثل خاربست است، اما طريق راستان شاهراه است. 20 پسر حكيم پدر را شادمان مي‌سازد، اما مرد احمق مادر خويش را حقير مي‌شمارد. 21 حماقت در نظر شخص ناقص‌العقل خوشي است، اما مرد فهيم به راستي سلوك مي‌نمايد. 22 از عدم مشورت، تدبيرها باطل مي‌شود، امااز كثرت مشورت‌دهندگان برقرار مي‌ماند. 23 براي انسانْ از جوابِ دهانش شادي حاصل مي‌شود، و سخني كه در محلّش گفته شود چه بسيار نيكو است. 24 طريق حيات براي عاقلان به سوي بالا است، تا از هاويه اسفل دور شود. 25 خداوند خانه متكبّران را منهدم مي‌سازد، اما حدود بيوه‌زن را استوار مي‌نمايد. 26 تدبيرهاي فاسد نزد خداوند مكروه است، اما سخنان پسنديده براي طاهران است. 27 كسي كه حريص سود باشد خانه خود را مكدّر مي‌سازد، اما هر كه از هديه‌ها نفرت دارد خواهد زيست. 28 دل مرد عادل در جواب دادن تفكّر مي‌كند، اما دهان شريران، چيزهاي بد را جاري مي‌سازد. 29 خداوند از شريران دور است، اما دعاي عادلان را مي‌شنود. 30 نورِ چشمانْ دل را شادمان مي‌سازد، و خبر نيكو استخوانها را پر مغز مي‌نمايد. 31 گوشي كه تنبيه حيات را بشنود، در ميان حكيمان ساكن خواهد شد. 32 هر كه تأديب را ترك نمايد، جان خود را حقير مي‌شمارد، اما هر كه تنبيه را بشنود عقل را تحصيل مي‌نمايد. 33 ترس خداوند اديب حكمت است، و تواضعْ پيشروِ حرمت مي‌باشد
No comments:
Post a Comment