ترازوي با تقلّب نزد خداوند مكروه است، اما سنگ تمام پسنديده او است. 2 چون تكبّر مي‌آيد خجالت مي‌آيد، اماحكمت با متواضعان است. 3 كامليتِ راستان ايشان را هدايت مي‌كند، اما كجي خيانتكاران ايشان را هلاك مي‌سازد. 4 توانگري در روز غضب منفعت ندارد، اما عدالت از موت رهايي مي‌بخشد. 5 عدالت مرد كامل طريق او را راست مي‌سازد، اما شرير از شرارت خود هلاك مي‌گردد. 6 عدالت راستان ايشان را خلاصي مي‌بخشد، اما خيانتكاران در خيانت خود گرفتار مي‌شوند. 7 چون مرد شرير بميرد اميد او نابود مي‌گردد، و انتظار زورآوران تلف مي‌شود. 8 مرد عادل از تنگي خلاص مي‌شود و شرير به جاي او مي‌آيد. 9 مرد منافق به دهانش همسايه خود را هلاك مي‌سازد، و عادلان به معرفت خويش نجات مي‌يابند. 10 از سعادتمندي عادلان، شهر شادي مي‌كند، و از هلاكت شريران ابتهاج مي‌نمايد. 11 از بركت راستان، شهر مرتفع مي‌شود، اما از دهان شريران منهدم مي‌گردد. 12 كسي كه همسايه خود را حقير شمارد ناقص‌العقل مي‌باشد، اما صاحب فطانت ساكت مي‌ماند. 13 كسي كه به نَمّامي گردش مي‌كند، سرّها را فاش مي‌سازد، اما شخص امين‌دل، امر را مخفي مي‌دارد. 14 جايي كه تدبير نيست مردم مي‌افتند، اما سلامتي از كثرت مشيران است. 15 كسي كه براي غريب ضامن شود البته ضرر خواهد يافت، و كسي كه ضمانت را مكروه دارد ايمن مي‌باشد. 16 زن نيكوسيرت عزّت را نگاه مي‌دارد، چنانكه زورآوران دولت را محافظت مي‌نمايند. 17 مرد رحيم به خويشتن احسان مي‌نمايد، اما مرد ستمكيش جسد خود را مي‌رنجاند. 18 شرير اجرت فريبنده تحصيل مي‌كند، اما كارنده عدالت مزد حقيقي را. 19 چنانكه عدالت مؤدّي به حيات است، همچنين هر كه شرارت را پيروي نمايد او را به موت مي‌رساند. 20 كج‌خلقان نزد خداوند مكروهند، اما كاملان طريق پسنديده او مي‌باشند. 21 يقيناً شرير مبرّا نخواهد شد، اما ذريّت عادلان نجات خواهند يافت. 22 زن جميله بي‌عقل حلقه زرّين است در بيني گراز. 23 آرزوي عادلان نيكويي محض است، اما انتظار شريران، غضب مي‌باشد. 24 هستند كه مي‌پاشند و بيشتر مي‌اندوزند؛ و هستند كه زياده از آنچه شايد، نگاه مي‌دارند اما به نيازمندي مي‌انجامد. 25 شخص سخي فربه مي‌شود، و هر كه سيراب مي‌كند خود نيز سيراب خواهد گشت. 26 هر كه غلّه را نگاه دارد مردم او را لعنت خواهند كرد، اما بر سر فروشنده آن بركت خواهد بود. 27 كسي كه نيكويي را بطلبد رضامندي را مي‌جويد، و هر كه بدي را بطلبد بر او عارض خواهد شد. 28 كسي كه بر توانگريِ خود توكّل كند، خواهد افتاد، اما عادلان مثل برگ سبز شكوفه خواهند آورد. 29 هر كه اهل خانه خود را برنجاند نصيب اوباد خواهد بود، و احمق بنده حكيم‌دلان خواهد شد. 30 ثمره مرد عادل درخت حيات است، و كسي كه جانها را صيد كند حكيم است. 31 اينك مرد عادل بر زمين جزا خواهد يافت، پس چند مرتبه زياده مرد شرير و گناهكار
Monday, August 21, 2006
11:05
صداقت درستكاران راه‌شان را هموار مي‌كند، اما بدكاران در زير بار سنگين گناهان خود از پا در مي‌آيند
11:07
آدم خدانشناس وقتي بميرد همه اميدهايش از بين مي‌رود وانتظاري كه از قدرتش داشت نقش برآب مي‌شود
11:09
حرفهاي مرد خدانشناس انسان را به هلاكت مي‌كشاند، اما حكمت شخص درستكار او را از هلاكت مي‌رهاند
11:12
كسي كه در باره ديگران با تحقير صحبت مي‌كند آدم ناداني است. آدم عاقل جلو زبان خود را مي‌گيرد
11:13
خبرچين هر جا مي‌رود اسرار ديگران را فاش مي‌كند، ولي شخص امين، اسرار را در دل خود مخفي نگه مي‌دارد
11:14
بدون رهبري خردمندانه، ملت در زحمت مي‌افتد؛ اما وجود مشاوران زياد امنيت كشور را تضمين مي‌كند
11:16
زن نيكو سيرت، عزت و احترام به دست مي‌آورد، اما مردان قوي فقط مي‌توانند ثروت به چنگ آورند
11:24
هستند كساني كه با سخاوت خرج مي‌كنند و با اين وجود ثروتمند مي‌شوند؛ و هستند كساني كه بيش از اندازه جمع مي‌كنند، اما عاقبت نيازمند مي‌گردند
11:26
كسي كه غله‌اش را احتكار مي‌كند تا به قيمت گرانتري بفروشد، مورد نفرين مردم قرار خواهد گرفت، ولي دعاي خير مردم همراه كسي خواهد بود كه غله خود را در زمان احتياج به آنها مي‌فروشد
11:27
اگر در پي نيكي باشي مورد لطف خدا خواهي بود، ولي اگر بدنبال بدي بروي جز بدي چيزي نصيبت نخواهد شد
11:28
كسي كه بر ثروت خود تكيه كند خواهد افتاد، اما درستكاران كه بر خدا تكيه مي‌كنند مانند درخت سبز شكوفه خواهند آورد
11:29
شخص ناداني كه باعث ناراحتي خانواده‌اش مي‌شود سرانجام هستي خود را از دست خواهد داد و برده دانايان خواهد شد
11:30
ثمره كار خداشناسان حيات‌بخش است و تمام كساني كه مردم را بسوي نجات هدايت مي‌كنند دانا هستند
11:31
اگر درستكاران پاداش اعمال خود را در اين دنيا مي‌يابند، بدون شك گناهكاران و بدكاران نيز بسزاي اعمال خود مي‌رسند
12
هر كه تأديب را دوست مي‌دارد معرفت را دوست مي‌دارد، اما هر كه از تنبيه نفرت كند وحشي است. 2 مرد نيكو رضامندي خداوند را تحصيل مي‌نمايد، اما او صاحب تدبير فاسد را ملزم خواهد ساخت. 3 انسان از بدي استوار نمي‌شود، اما ريشه عادلان جنبش نخواهد خورد. 4 زن صالحه تاج شوهر خود مي‌باشد، اما زني كه خجل سازد مثل پوسيدگي در استخوانهايش مي‌باشد. 5 فكرهاي عادلان انصاف است، اما تدابير شريران فريب است. 6 سخنان شريران براي خون در كمين است، اما دهان راستان ايشان را رهايي مي‌دهد. 7 شريران واژگون شده، نيست مي‌شوند، اما خانه عادلان برقرار مي‌ماند. 8 انسان برحسب عقلش ممدوح مي‌شود، اما كج‌دلان خجل خواهند گشت. 9 كسي كه حقير باشد و خادم داشته باشد، بهتر است از كسي كه خويشتن را برافرازد و محتاج نان باشد. 10 مرد عادل براي جان حيوان خود تفكّر مي‌كند، اما رحمتهاي شريران ستم‌كيشي است. 11 كسي كه زمين خود را زرع كند از نان سير خواهد شد، اما هر كه اباطيل را پيروي نمايد ناقص‌العقل است. 12 مرد شرير به شكار بدكاران طمع مي‌ورزد، اما ريشه عادلان ميوه مي‌آورد. 13 در تقصير لبها دام مهلك است، اما مرد عادل از تنگي بيرون مي‌آيد. 14 انسان از ثمره دهان خود از نيكويي سير مي‌شود، و مكافات دست انسان به او ردّ خواهد شد. 15 راه احمق در نظر خودش راست است، اما هر كه نصيحت را بشنود حكيم است. 16 غضب احمق فوراً آشكار مي‌شود، اما خردمند خجالت را مي‌پوشاند. 17 هر كه به راستي تنطّق نمايد عدالت را ظاهر مي‌كند، و شاهد دروغ، فريب را. 18 هستند كه مثل ضرب شمشير حرفهاي باطل مي‌زنند، اما زبان حكيمان شفا مي‌بخشد. 19 لب راستگو تا به ابد استوار مي‌ماند، اما زبان دروغگو طرفة‌العيني است. 20 در دل هر كه تدبير فاسد كند فريب است، اما مشورت‌دهندگانِ صلح را شادماني است. 21 هيچ بدي به مرد صالح واقع نمي‌شود، اما شريران از بلا پُر خواهند شد. 22 لبهاي دروغگو نزد خداوند مكروه است، اما عاملان راستي پسنديده او هستند. 23 مرد زيرك علم را مخفي مي‌دارد، اما دل احمقان حماقت را شايع مي‌سازد. 24 دست شخص زرنگ سلطنت خواهد نمود، اما مرد كاهل بندگي خواهد كرد. 25 كدورت دل انسان، او را منحني مي‌سازد، اما سخن نيكو او را شادمان خواهد گردانيد. 26 مرد عادل براي همسايه خود هادي مي‌شود، اما راه شريران ايشان را گمراه مي‌كند. 27 مرد كاهل شكار خود را بريان نمي‌كند، اما زرنگي، توانگري گرانبهاي انسان است. 28 در طريق عدالت حيات است، و در گذرگاههايش موت نيست
12:01
كسـي مي‌تواند دانا شود كه تأديب را دوست داشته باشد. هر كه از اصلاح شدن نفرت داشته باشد احمق است
12:03
انسان با كارهاي بد نمي‌تواند براي خود امنيت به وجود آورد، اما اشخاص درستكار پابرجا خواهند ماند
12:09
بهتر است انسان شخص مهمي به حساب نيايد اما زندگي او تأمين باشد تا اينكه خود را آدم بزرگي نشان دهد ولي محتاج نان باشد
12:10
شخص خداشناس حتي به فكر آسايش حيواناتش نيز هست، اما رحم و مروت خدانشناسان چيزي بجز ستمگري نيست
12:11
هر كه در زمين خود زراعت كند نان كافي خواهد داشت، اما كسي كه وقت خود را به بيهودگي بگذراند آدم احمقي است
12:12
اشخاص خدانشناس چشم طمع به اموالي كه بدكاران غارت كرده‌اند دارند، در حاليكه خداشناسان از اموال خود به يكديگر كمك مي‌كنند
12:15
آدم نادان فكر مي‌كند هركاري مي‌كند درست است و احتياج به نصيحت ندارد، اما شخص دانا به نصايح ديگران گوش مي‌دهد
12:16
آدم نادان در مقابل توهين ديگران زود عصباني مي‌شود، ولي شخص دانا خونسردي خود را حفظ مي‌كند
12:18
هستند كساني كه با حرفهاي نسنجيده خود زخم زبان مي‌زنند، ولي سخنان مرد دانا تسكين دهنده و شفابخش است
12:20
افكار توطئه‌گران پر از نيرنگ است، اما دلهاي آناني كه خيرانديش هستند آكنده از شادي مي‌باشد
12:23
آدم عاقل علم و دانش خود را به نمايش نمي‌گذارد، ولي شخص نادان حماقت خود را آشكار مي‌سازد
13
پسر حكيم تأديب پدر خود را اطاعت‌مي‌كند، اما استهزاكننده تهديد را نمي‌شنود. 2 مرد از ميوه دهانش نيكويي را مي‌خورد، اما جان خيانتكاران، ظلم را خواهد خورد. 3 هر كه دهان خود را نگاه دارد جان خويش را محافظت نمايد، اما كسي كه لبهاي خود را بگشايد هلاك خواهد شد. 4 شخص كاهل آرزو مي‌كند و چيزي پيدا نمي‌كند. اما شخص زرنگ فربه خواهد شد. 5 مرد عادل از دروغ گفتن نفرت دارد، اما شرير رسوا و خجل خواهد شد. 6 عدالت كسي را كه در طريق خود كامل است محافظت مي‌كند، اما شرارت، گناهكاران را هلاك مي‌سازد. 7 هستند كه خود را دولتمند مي‌شمارند و هيچ ندارند، و هستند كه خويشتن را فقير مي‌انگارند و دولت بسيار دارند. 8 دولت شخص فديه جان او خواهد بود، اما فقير تهديد را نخواهد شنيد. 9 نور عادلان شادمان خواهد شد، اما چراغ شريران خاموش خواهد گرديد. 10 از تكبّر جز نزاع چيزي پيدا نمي‌شود، اما با آناني كه پند مي‌پذيرند حكمت است. 11 دولتي كه از بطالت پيدا شود در تناقص مي‌باشد، اما هر كه به دست خود اندوزد در تزايد خواهد بود. 12 اميدي كه در آن تعويق باشد باعث بيماري دل است، اما حصول مراد درخت حيات مي‌باشد. 13 هر كه كلام را خوار شمارد خويشتن را هلاك مي‌سازد، اما هر كه از حكم مي‌ترسد ثواب خواهد يافت. 14 تعليم مرد حكيم چشمه حيات است، تا از دامهاي مرگ رهايي دهد. 15 عقل نيكو نعمت را مي‌بخشد، اما راه خيانتكاران، سخت است. 16 هر شخص زيرك با علم عمل مي‌كند، اما احمق حماقت را منتشر مي‌سازد. 17 قاصد شرير در بلا گرفتار مي‌شود، اما رسول امين شفا مي‌بخشد. 18 فقر و اهانت براي كسي است كه تأديب را ترك نمايد، اما هر كه تنبيه را قبول كند محترم خواهد شد. 19 آرزويي كه حاصل شود براي جان شيرين است، اما اجتناب از بدي، مكروه احمقان مي‌باشد. 20 با حكيمان رفتار كن و حكيم خواهي شد، اما رفيق جاهلان ضرر خواهد يافت. 21 بلا گناهكاران را تعاقب مي‌كند، اما عادلان، جزاي نيكو خواهند يافت. 22 مرد صالح پسران پسران را ارث خواهد داد، و دولتِ گناهكاران براي عادلان ذخيره خواهد شد. 23 در مزرعه فقيران خوراك بسيار است، اما هستند كه از بي‌انصافي هلاك مي‌شوند. 24 كسي كه چوب را باز دارد از پسر خويش نفرت مي‌كند، اما كسي كه او را دوست مي‌دارد او را به سعي تمام تأديب مي‌نمايد. 25 مرد عادل براي سيري جان خود مي‌خورد، اما شكم شريران محتاج خواهد بود
Sunday, August 20, 2006
13:01
جوان عاقل تأديب پدر خود را مي‌پذيرد، ولي جواني كه همه چيز را به باد مسخره مي‌گيرد از پذيرفتن آن سر باز مي‌زند
13:02
سخنان مرد نيك حتي براي خود او نيكوست و جانش را سير مي‌كند، اما شخص بدانديش فقط تشنه ظلم است
13:03
هر كه زبان خود را نگه دارد جان خود را حفظ مي‌كند، اما كسي كه نسنجيده سخن بگويد خود را هلاك خواهد كرد
13:07
هستند كساني كه وانمود مي‌كنند ثروتمندند در حاليكه چيزي ندارند، و هستند كساني كه خود را فقير نشان مي‌دهند اما صاحب ثروت هنگفتي مي‌باشند
13:09
زندگي شخص نيك مانند چراغي نوراني مي‌درخشد، ولي زندگي گناهكاران مثل چراغي است كه در حال خاموشي است
13:11
ثروتي كه از راه نادرست به دست بيايد طولي نمي‌كشد كه از دست مي‌رود؛ اما دارايي كه با كار و كوشش جمع شود، بتدريج زياد مي‌گردد
13:12
آرزويي كه انجام آن به تعويق افتاده باشد دل را بيمار مي‌كند، اما برآورده شدن مراد، شادي و حيات مي‌بخشد
13:13
هر كه دستوري را كه به او داده‌اند خوار بشمارد بي‌سزا نخواهد ماند، اما آنكه آن را اطاعت كند پاداش خواهد يافت
13:18
فقر و رسوايي دامنگير كسي مي‌شود كه تأديب را نمي‌پذيرد، اما شخصي كه آن را بپذيرد مورد احترام واقع خواهد شد
13:19
برآورده شدن آرزوها لذت‌بخش است، اما افراد نادان در پي آرزوهاي ناپاك خود هستند و نمي‌خواهند از آنها دست بردارند
13:22
شخص نيك حتي براي نوه‌هايش ميراث باقي مي‌گذارد، اما ثروتي كه گناهكاران اندوخته‌اند به درستكاران مي‌رسد
13:24
كسي كه فرزند خود را تنبيه نمي‌كند او را دوست ندارد، اما كسي كه فرزندش را دوست دارد از تأديب او كوتاهي نمي‌كند
14
هر زن حكيم خانه خود را بنا مي‌كند،اما زن جاهل آن را با دست خود خراب مي‌نمايد.2 كسي كه به راستي خود سلوك مي‌نمايد از خداوند مي‌ترسد، اما كسي كه در طريق خود كج‌رفتار است او را تحقير مي‌نمايد.3 در دهان احمق چوب تكبّر است، اما لبهاي حكيمان ايشان را محافظت خواهد نمود.4 جايي كه گاو نيست، آخور پاك است؛ اما از قوّت گاو، محصول زياد مي‌شود.5 شاهد امين دروغ نمي‌گويد، اما شاهد دروغ به كذب تنطّق مي‌كند.6 استهزاكننده حكمت را مي‌طلبد و نمي‌يابد. اما به جهت مرد فهيم علم آسان است.7 از حضور مرد احمق دور شو، زيرا لبهاي معرفت را در او نخواهي يافت.8 حكمت مرد زيرك اين است كه راه خود را درك نمايد، اما حماقت احمقان فريب است.9 احمقان به گناه استهزا مي‌كنند، اما در ميان راستان رضامندي است.10 دل شخص تلخي خويشتن را مي‌داند، و غريب در خوشي آن مشاركت ندارد.11 خانه شريران منهدم خواهد شد، اما خيمه راستان شكوفه خواهد آورد.12 راهي هست كه به نظر آدمي مستقيم مي‌نمايد، اما عاقبت آن، طُرُق موت است.13 هم در لهو و لعب دل غمگين مي‌باشد، و عاقبت اين خوشي حُزن است.14 كسي كه در دل مرتدّ است از راههاي خود سير مي‌شود، و مرد صالح به خود سير است.15 مرد جاهل هر سخن را باور مي‌كند، اما مرد زيرك در رفتار خود تأمّل مي‌نمايد.16 مرد حكيم مي‌ترسد و از بدي اجتناب مي‌نمايد، اما احمق از غرور خود ايمن مي‌باشد.17 مرد كج‌خلق، احمقانه رفتار مي‌نمايد، و (مردم) از صاحب سؤظن نفرت دارند.18 نصيب جاهلان حماقت است، اما معرفت، تاجِ زيركان خواهد بود.19 بدكاران در حضور نيكان خم مي‌شوند، و شريران نزد دروازه‌هاي عادلان مي‌ايستند.20 همسايه فقير نيز از او نفرت دارد، اما دوستان شخص دولتمند بسيارند.21 هر كه همسايه خود را حقير شمارد گناه مي‌ورزد، اما خوشابحال كسي كه بر فقيران ترحّم نمايد.22 آيا صاحبان تدبير فاسد گمراه نمي‌شوند، اما براي كساني كه تدبير نيكو مي‌نمايند، رحمت و راستي خواهد بود.23 از هر مشقّتي منفعت است، اما كلام لبها به فقر محض مي‌انجامد.24 تاج حكيمان دولت ايشان است، اما حماقت احمقان حماقت محض است.25 شاهد امين جانها را نجات مي‌بخشد، اما هر كه به دروغ تنطّق مي‌كند فريب محض است.26 در ترس خداوند اعتماد قويّ است، و فرزندان او را ملجأ خواهد بود.27 ترس خداوند چشمه حيات است، تا از دامهاي موت اجتناب نمايند.28 جلال پادشاه از كثرت مخلوق است، و شكستگي سلطان از كمي مردم است.29 كسي كه ديرغضب باشد كثيرالفهم است، و كج‌خلق حماقت را به نصيب خود مي‌برد.30 دل آرام حيات بدن است، اما حسد پوسيدگي استخوانها است.31 هر كه بر فقير ظلم كند آفريننده خود را حقير مي‌شمارد، و هر كه بر مسكين ترحّم كند او را تمجيد مي‌نمايد.32 شرير از شرارت خود به زير افكنده مي‌شود، اما مرد عادل چون بميرد اعتماد دارد.33 حكمت در دل مرد فهيم ساكن مي‌شود، اما در اندرون جاهلان آشكار مي‌گردد.34 عدالت قوم را رفيع مي‌گرداند، اما گناه براي قوم، عار است.35 رضامنديِ پادشاه بر خادمِ عاقل است، اما غضب او بر پست‌فطرتان
14:02
كساني كه به راستي عمل مي‌كنند به خداوند احترام مي‌گذارند، ولي اشخاص بدكار او را تحقير مي‌كنند
14:04
اگر در طويله گاو نباشد، طويله تميز مي‌ماند، اما بدون گاو نمي‌توان محصول زيادي به دست آورد
14:06
كسي كه همه چيز را به باد مسخره مي‌گيرد هرگز نمي‌تواند حكمت پيدا كند، اما شخص فهيم به آساني آن را به دست مي‌آورد
14:10
تنها دل خود شخص است كه تلخي جان او را احساس مي‌كند و در شادي او نيز كسي جز خودش نمي‌تواند سهيم باشد
14:13
خنده نمي‌تواند اندوه دل را پنهان سازد؛ هنگامي كه خنده پايان مي‌يابد، درد و اندوه بر جاي خود باقي مي‌ماند
14:14
آدم خدانشناس نتيجه كارهاي خود را خواهد ديد و شخص نيك از ثمره اعمال خويش بهره خواهد برد
14:16
شخص دانا محتاط است و از خطر دوري مي‌كند، ولي آدم نادان از روي غرور، خود را به خطر مي‌اندازد
14:22
كساني كه نقشه‌هاي پليد در سر مي‌پرورانند گمراه خواهند شد، ولي آناني كه نيت خوب دارند مورد محبت و اعتماد قرار خواهند گرفت
14:28
عظمت يك پادشاه بستگي به تعداد مردمي دارد كه بر آنها فرمان مي‌راند. پادشاه بدون ملت نابود مي‌شود
14:31
هر كه به فقرا ظلم كند به آفريننده آنها اهانت كرده است و هر كه به فقرا ترحم نمايد، به خدا احترام گذاشته است
14:33
اشخاص فهميده حكمت را در دل خود حفظ مي‌كنند، اما آدمهـاي نادان آن را به نمايش مي‌گذارند
14:35
پادشاه از خدمتگزاران كاردان خشنود مي‌گردد، ولي كساني كه دردسر ايجاد مي‌كنند مورد غضب او واقع مي‌شوند
15
جواب نرم خشم را برمي‌گرداند، اما سخن تلخ غيظ را به هيجان مي‌آورد. 2 زبان حكيمان علم را زينت مي‌بخشد، اما دهان احمقان به حماقت تنطّق مي‌نمايد. 3 چشمان خداوند در همه جاست، و بر بدان و نيكان مي‌نگرد. 4 زبان ملايم، درخت حيات است و كجي آن، شكستگيِ روح است. 5 احمق تأديب پدر خود را خوار مي‌شمارد، اما هر كه تنبيه را نگاه دارد زيرك مي‌باشد. 6 در خانه مرد عادل گنج عظيم است، اما محصول شريران، كدورت است. 7 لبهاي حكيمان معرفت را منتشر مي‌سازد،اما دل احمقان، مستحكم نيست. 8 قرباني شريران نزد خداوند مكروه است، اما دعاي راستان پسنديده اوست. 9 راه شريران نزد خداوند مكروه است، اما پيروان عدالت را دوست مي‌دارد. 10 براي هر كه طريق را ترك نمايد تأديب سخت است، و هر كه از تنبيه نفرت كند خواهد مرد. 11 هاويه و اَبَدّوُن در حضور خداوند است، پس چند مرتبه زياده دلهاي بني‌آدم. 12 استهزاكننده تنبيه را دوست ندارد، و نزد حكيمان نخواهد رفت. 13 دل شادمان چهره را زينت مي‌دهد، اما از تلخي دل روح منكسر مي‌شود. 14 دل مرد فهيم معرفت را مي‌طلبد، اما دهان احمقان حماقت را مي‌چَرَد. 15 تمامي روزهاي مصيبت‌كشان بد است، اما خوشي دل ضيافتِ دائمي است. 16 اموال اندك با ترس خداوند بهتر است از گنج عظيم با اضطراب. 17 خوان بُقُول در جايي كه محبت باشد، بهتر است از گاو پرواري كه با آن عداوت باشد. 18 مرد تندخو نزاع را برمي‌انگيزد، اما شخص ديرغضب خصومت را ساكن مي‌گرداند. 19 راه كاهلان مثل خاربست است، اما طريق راستان شاهراه است. 20 پسر حكيم پدر را شادمان مي‌سازد، اما مرد احمق مادر خويش را حقير مي‌شمارد. 21 حماقت در نظر شخص ناقص‌العقل خوشي است، اما مرد فهيم به راستي سلوك مي‌نمايد. 22 از عدم مشورت، تدبيرها باطل مي‌شود، امااز كثرت مشورت‌دهندگان برقرار مي‌ماند. 23 براي انسانْ از جوابِ دهانش شادي حاصل مي‌شود، و سخني كه در محلّش گفته شود چه بسيار نيكو است. 24 طريق حيات براي عاقلان به سوي بالا است، تا از هاويه اسفل دور شود. 25 خداوند خانه متكبّران را منهدم مي‌سازد، اما حدود بيوه‌زن را استوار مي‌نمايد. 26 تدبيرهاي فاسد نزد خداوند مكروه است، اما سخنان پسنديده براي طاهران است. 27 كسي كه حريص سود باشد خانه خود را مكدّر مي‌سازد، اما هر كه از هديه‌ها نفرت دارد خواهد زيست. 28 دل مرد عادل در جواب دادن تفكّر مي‌كند، اما دهان شريران، چيزهاي بد را جاري مي‌سازد. 29 خداوند از شريران دور است، اما دعاي عادلان را مي‌شنود. 30 نورِ چشمانْ دل را شادمان مي‌سازد، و خبر نيكو استخوانها را پر مغز مي‌نمايد. 31 گوشي كه تنبيه حيات را بشنود، در ميان حكيمان ساكن خواهد شد. 32 هر كه تأديب را ترك نمايد، جان خود را حقير مي‌شمارد، اما هر كه تنبيه را بشنود عقل را تحصيل مي‌نمايد. 33 ترس خداوند اديب حكمت است، و تواضعْ پيشروِ حرمت مي‌باشد
15:06
خانه شخص درستكار از ثروت مملو است، اما دسترنج آدمهاي بدكار براي ايشان تلخكامي به بار مي‌آورد
15:10
كساني كه راه راست را ترك گفته‌اند تنبيه سختي در انتظارشان است و اگر نخواهند تنبيه و اصلاح شوند خواهند مرد
15:11
حتي دنياي مردگان ازنظر خداوند پنهان نيست، پس آيا انسان مي‌تواند افكارش را از او پنهان كند؟
15:12
كسي كه كارش مسخره كردن است از نزديك شدن به افراد دانا خودداري مي‌كند چون دوست ندارد سرزنش آنها را بشنود
15:15
انسان وقتي غمگين است همه چيز بنظرش بد مي‌آيد، اما وقتي دلش شاد است هر چيزي او را خوشحال مي‌كند
15:17
نان خشك خوردن در جايي كه محبت هست، بهتر است از غذاي شاهانه خوردن در جايي كه نفرت وجود دارد
15:22
نقشه‌اي كه بدون مشورت كشيده شود، با شكست مواجه مي‌گردد، اما مشورت بسيار، باعث موفقيت مي‌شود
15:27
كسي كه دنبال سود نامشروع مي‌رود به خانواده‌اش لطمه مي‌زند، اما شخصي كه از رشوه نفرت دارد زندگي خوبي خواهد داشت
15:28
آدم خوب قبل از جواب دادن فكر مي‌كند، اما آدم بد زود جواب مي‌دهد و مشكلات به بار مي‌آورد
Saturday, August 19, 2006
15:32
كسي كه تأديب را نپذيرد به خودش لطمه مي‌زند، ولي هر كه آن را بپذيرد دانايي كسب مي‌كند
16
تدبيرهاي دل از آن انسان است، اما تنطّق زبان از جانب خداوند مي‌باشد. 2 همه راههاي انسان در نظر خودش پاك است، اما خداوند روحها را ثابت مي‌سازد. 3 اعمال خود را به خداوند تفويض كن، تا فكرهاي تو استوار شود. 4 خداوند هر چيز را براي غايت آن ساخته است، و شريران را نيز براي روز بلا. 5 هر كه دل مغرور دارد نزد خداوند مكروه است، و او هرگز مبرا نخواهد شد. 6 از رحمت و راستي، گناه كفّاره مي‌شود، و به ترس خداوند ، از بدي اجتناب مي‌شود. 7 چون راههاي شخص پسنديده خداوند باشد، دشمنانش را نيز با وي به مصالحه مي‌آورد. 8 اموال اندك كه با انصاف باشد بهتر است، از دخل فراوان بدون انصاف. 9 دل انسان در طريقش تفكّر مي‌كند، اما خداوند قدمهايش را استوار مي‌سازد. 10 وحي بر لبهاي پادشاه است، و دهان او در داوري تجاوز نمي‌نمايد. 11 ترازو و سنگهاي راست از آن خداوند است و تمامي سنگهاي كيسه صنعت وي مي‌باشد. 12 عمل بد نزد پادشاهان مكروه است، زيرا كه كرسي ايشان از عدالت برقرار مي‌ماند. 13 لبهاي راستگو پسنديده پادشاهان است، و راستگويان را دوست مي‌دارند. 14 غضب پادشاهان، رسولانِ موت است اما مرد حكيم آن را فرو مي‌نشاند. 15 در نور چهره پادشاه حيات است، و رضامندي او مثل ابر نوبهاري است. 16 تحصيل حكمت از زر خالص چه بسيار بهتر است، و تحصيل فهم از نقره برگزيده‌تر. 17 طريق راستان، اجتناب نمودن از بدي است، و هر كه راه خود را نگاه دارد جان خويش را محافظت مي‌نمايد. 18 تكبّر پيش‌رُوِ هلاكت است، و دل مغرور پيش‌رو خرابي. 19 با تواضع نزد حليمان بودن بهتر است، از تقسيم نمودن غنيمت با متكبّران. 20 هر كه در كلام تعقّل كند سعادتمندي خواهد يافت، و هر كه به خداوند توكّل نمايد خوشابحال او. 21 هر كه دل حكيم دارد فهيم خوانده مي‌شود، و شيريني لبها علم را مي‌افزايد. 22 عقل براي صاحبش چشمه حيات است، اما تأديب احمقان، حماقت است. 23 دل مرد حكيم دهان او را عاقل مي‌گرداند، و علم را بر لبهايش مي‌افزايد. 24 سخنان پسنديده مثل شان عسل است، براي جانْ شيرين است و براي استخوانها شفادهنده. 25 راهي هست كه در نظر انسان راست است، اما عاقبت آن راه، موت مي‌باشد. 26 اشتهاي كارگر برايش كار مي‌كند، زيرا كه دهانش او را بر آن تحريض مي‌نمايد. 27 مرد لئيم شرارت را مي‌انديشد، و بر لبهايش مثل آتشِ سوزنده است. 28 مرد دروغگو نزاع مي‌پاشد، و نمّام دوستان خالص را از همديگر جدا مي‌كند. 29 مرد ظالم همسايه خود را اغوا مي‌نمايد، و او را به راه غير نيكو هدايت مي‌كند. 30 چشمان خود را بر هم مي‌زند تا دروغ را اختراع نمايد، و لبهايش را مي‌خايد و بدي را به انجام مي‌رساند. 31 سفيدمويي تاج جمال است، هنگامي كه در راه عدالت يافت شود. 32 كسي كه ديرغضب باشد از جبّار بهتر است،و هر كه بر روح خود مالك باشد از تسخيركننده شهر افضل است. 33 قرعه در دامن انداخته مي‌شود، ليكن تمامي حكم آن از خداوند است
16:04
خداوند هر چيزي را براي هدف و منظوري خلق كرده است. او حتي بدكاران را براي مجازات آفريده است
16:06
درستكار و با محبت باش كه خدا گناهت را خواهد بخشيد. از خداوند بترس كه بدي از تو دور خواهد شد
16:07
وقتي كسي خدا را خشنود مي‌سازد، خدا كاري مي‌كند كه حتي دشمنان آن شخص نيز با وي از در صلح و آشتي در آيند
16:08
مال كم كه از راه درست به دست آمده باشد بهتر است از ثروت هنگفتي كه از راه نادرست فراهم شده باشد
16:11
خداوند مي‌خواهد در معاملات خود از ترازو و سنگهاي درست استفاده كنيد. اين اصل را خداوند بر قرار كرده است
16:17
راه خداشناسان دور از هر نوع بدي است و هر كه در اين راه گام بردارد جان خود را حفظ خواهد كرد
16:19
بهتر است انسان متواضع باشد و با ستمديدگان بنشيند تا اينكه ميان متكبران باشد و در غنايم آنها سهيم شود
16:20
آناني كه كلام خداوند را اطاعت كنند سعادتمند خواهند شد و كساني كه بر او توكل نمايند بركت خواهند يافت
16:22
حكمت براي كساني كه از آن برخوردارند چشمه حيات است، ولي حماقت براي نادانان مجازات به بار مي‌آورد
16:30
شخص بدكار چشمان خود را مي‌بندد و لبهايش را جمع مي‌كند تا براي انجام مقاصد پليد خود نقشه بكشد
16:32
صبر از قدرت بهتر است و كسي كه بر خود مسلط باشد از شخصي كه شهري را تسخير نمايد برتر است
17
لقمه خشكِ با سلامتي، بهتر است از خانه پر از ضيافتِ با مخاصمت. 2 بنده عاقل بر پسر پست‌فطرت مسلّط خواهد بود، و ميراث را با برادران تقسيم خواهد نمود. 3 بوته براي نقره و كوره به جهت طلا است، اما خداوند امتحان‌كننده دلها است. 4 شرير به لبهاي دروغگو اصغا مي‌كند، و مرد كاذب به زبان فتنه‌انگيز گوش مي‌دهد. 5 هر كه فقير را استهزا كند آفريننده خويش را مذّمت مي‌كند، و هر كه از بلا خوش مي‌شود بي‌سزا نخواهد ماند. 6 تاج پيران، پسران پسرانند، و جلال فرزندان، پدران ايشانند. 7 كلام كبرآميز احمق را نمي‌شايد، و چند مرتبه زياده لبهاي دروغگو نجبا را. 8 هديه در نظر اهل آن سنگ گرانبها است كه هر كجا توجّه نمايد برخوردار مي‌شود. 9 هر كه گناهي را مستور كند طالب محبت مي‌باشد، اما هر كه امري را تكرار كند دوستان خالص را از هم جدا مي‌سازد. 10 يك ملامت به مرد فهيم اثر مي‌كند، بيشتر از صد تازيانه به مرد جاهل. 11 مرد شرير طالب فتنه است و بس. لهذا قاصد ستمكيش نزد او فرستاده مي‌شود. 12 اگر خرسي كه بچه‌هايش كشته شود به انسان برخورَد، بهتر است از مرد احمق درحماقت خود. 13 كسي كه به عوض نيكويي بدي مي‌كند بلا از خانه او دور نخواهد شد. 14 ابتداي نزاع مثل رخنه كردن آب است، پس مخاصمه را ترك كن قبل از آنكه به مجادله برسد. 15 هر كه شرير را عادل شمارد و هر كه عادل را ملزم سازد، هر دو ايشان نزد خداوند مكروهنـد. 16 قيمت به جهت خريدن حكمت چرا به دست احمق باشد؟ و حال آنكه هيچ فهم ندارد. 17 دوست خالص در همه اوقات محبت مي‌نمايد، و برادر به جهت تنگي مولود شده است. 18 مرد ناقص‌العقل دست مي‌دهد و در حضور همسايه خود ضامن مي‌شود. 19 هر كه معصيت را دوست دارد منازعه را دوست مي‌دارد، و هر كه درِ خود را بلند سازد خرابي را مي‌طلبد. 20 كسي كه دل كج دارد نيكويي را نخواهد يافت. و هر كه زبان دروغگو دارد در بلا گرفتار خواهد شد. 21 هر كه فرزند احمق آورد براي خويشتن غم پيدا مي‌كند، و پدر فرزند ابله شادي نخواهد ديد. 22 دل شادمان شفاي نيكو مي‌بخشد، اما روح شكسته استخوانها را خشك مي‌كند. 23 مرد شرير رشوه را از بغل مي‌گيرد، تا راههاي انصاف را منحرف سازد. 24 حكمت در مدّ نظر مرد فهيم است، اما چشمان احمق در اقصاي زمين مي‌باشد. 25 پسر احمق براي پدر خويش حزن است، و به جهت مادر خويش تلخي است. 26 عادلان را نيز سرزنش نمودن خوب نيست،و نه ضرب زدن به نجبا به سبب راستي ايشان. 27 صاحب معرفت سخنان خود را باز مي‌دارد، و هر كه روح حليم دارد مرد فطانت‌پيشه است. 28 مرد احمق نيز چون خاموش باشد او را حكيم مي‌شمارند، و هر كه لبهاي خود را مي‌بندد فهيم است
17:01
خوردن نان خشك درآرامش بهتر است از خوردن غذاي شاهانه در خانه‌اي كه در آن جنگ و دعوا است
17:02
برده دانا بر پسر شرور ارباب خود تسلط خواهد يافت و در ارثي كه به او مي‌رسد شريك خواهد شد
17:05
مسخره كردن فقرا به منزله مسخره كردن خدايي است كه ايشان را آفريده است. كساني كه از غم و بدبختي ديگران شاد مي‌شوند بي‌سزا نخواهند ماند
17:09
كسي كه اشتباهات ديگران را مي‌پوشاند محبت‌ايجاد مي‌كند، اما آدمي كه آنها را افشا مي‌كند باعث جدايي دوستان مي‌گردد
17:12
روبرو شدن با ماده خرسي كه بچه‌هايش را از او گرفته‌اند بهتر است از روبرو شدن با شخص ناداني كه گرفتار حماقت شده است
17:14
شروع كردن دعوا مانند ايجاد رخنه در سد آب است، پس جر و بحث را ختم كن پيش از آنكه به دعوا منجر شود
18
مرد معتزل، هوسِ خود را طالب‌مي‌باشد، و به هر حكمت صحيح مجادله مي‌كند. 2 احمق از فطانت مسرور نمي‌شود، مگر تا آنكه عقل خود را ظاهر سازد. 3 هنگامي كه شرير مي‌آيد، حقارت هم مي‌آيد، و با اهانت، خجالت مي‌رسد. 4 سخنان دهان انسان آب عميق است، و چشمه حكمت، نهر جاري است. 5 طرفداري شريران براي منحرف ساختن داوريِ عادلان نيكو نيست. 6 لبهاي احمق به منازعه داخل مي‌شود، و دهانش براي ضربها صدا مي‌زند. 7 دهان احمق هلاكت وي است، و لبهايش براي جان خودش دام است. 8 سخنان نمّام مثل لقمه‌هاي شيرين است، و به عمق شكم فرو مي‌رود. 9 او نيز كه در كار خود اهمال مي‌كند، برادر هلاك‌كننده است. 10 اسم خداوند برج حصين است كه مرد عادل در آن مي‌دود و ايمن مي‌باشد. 11 توانگري شخص دولتمند شهر محكم او است، و در تصوّر وي مثل حصار بلند است. 12 پيش از شكستگي، دل انسان متكبّر مي‌گردد، و تواضع مقدّمه عزّت است. 13 هر كه سخني را قبل از شنيدنش جواب دهد براي وي حماقت و عار مي‌باشد. 14 روح انسان بيماري او را متحمّل مي‌شود، اما روح شكسته را كيست كه متحمّل آن بشود. 15 دل مرد فهيم معرفت را تحصيل مي‌كند، و گوش حكيمان معرفت را مي‌طلبد. 16 هديه شخص، از برايش وسعت پيدا مي‌كند و او را به حضور بزرگان مي‌رساند. 17 هر كه در دعوي خود اوّل آيد صادق مي‌نمايد، اما حريفش مي‌آيد و او را مي‌آزمايد. 18 قرعه نزاعها را ساكت مي‌نمايد و زورآوران را از هم جدا مي‌كند. 19 برادر رنجيده از شهر قوي سختتر است، و منازعت با او مثل پشت‌بندهاي قصر است. 20 دل آدمي از ميوه دهانش پر مي‌شود و از محصول لبهايش، سير مي‌گردد. 21 موت و حيات در قدرت زبان است، و آناني كه آن را دوست مي‌دارند ميوه‌اش را خواهند خورد. 22 هر كه زوجه‌اي يابد چيز نيكو يافته است، و رضامندي خداوند را تحصيل كرده است. 23 مرد فقير به تضرّع تكلّم مي‌كند، اما شخص دولتمند به سختي جواب مي‌دهد. 24 كسي كه دوستان بسيار دارد خويشتن را هلاك مي‌كند، اما دوستي هست كه از برادر چسبنده‌تر مي‌باشد
18:14
وقتي انسان روحيه‌اش قوي است بيماري را تحمل مي‌كند، اما روحيه شكسته را چه كسي مي‌تواند تحمل كند؟
18:17
دلايل كسي كه در دادگاه اول صحبت مي‌كند بنظر درست مي‌آيد ولي اين تا زماني است كه طرف مقابل هنوز دلايلش را ارائه نداده باشد
18:19
به دست آوردن دل برادر رنجيده، سختتر از تصرف يك شهر حصاردار است. منازعه بين دو برادر، ديوار جدايي ايجاد مي‌كند
18:21
زبان انسان مي‌تواند جان او را حفظ كند يا آن را برباد دهد؛ بنابراين او عواقب حرفهايش را خواهد ديد
18:24
هستند دوستاني كه انسان را به نابودي مي‌كشانند، اما دوستي هم هست كه از برادر نزديكتر است
19
فقيري كه در كامليّت خود سالك است،از دروغگويي كه احمق باشد بهتر است. 2 دلي نيز كه معرفت ندارد نيكو نيست و هر كه به پايهاي خويش مي‌شتابد گناه مي‌كند. 3 حماقت انسان، راه او را كج مي‌سازد، و دلش از خداوند خشمناك مي‌شود. 4 توانگري دوستان بسيار پيدا مي‌كند، اما فقير از دوستان خود جدا مي‌شود. 5 شاهد دروغگو بي‌سزا نخواهد ماند، و كسي كه به دروغ تنطّق كند رهايي نخواهد يافت. 6 بسياري پيش اميران تذلّل مي‌نمايند، و همه كس دوست بذل‌كننده است. 7 جميع برادران مرد فقير از او نفرت دارند، و به طريق اولي' دوستانش از او دور مي‌شوند، ايشان را به سخنان، تعاقب مي‌كند و نيستند. 8 هر كه حكمت را تحصيل كند جان خود را دوست دارد. و هر كه فطانت را نگاه دارد، سعادتمندي خواهد يافت. 9 شاهد دروغگو بي‌سزا نخواهد ماند، و هر كه به كذب تنطق نمايد هلاك خواهد گرديد. 10 عيش و عشرت احمق را نمي‌شايد، تا چه رسد به غلامي كه بر نجبا حكمراني مي‌كند. 11 عقل انسان خشم او را نگاه مي‌دارد، و گذشتن از تقصير جلال او است. 12 خشم پادشاه مثل غرّش شير است، و رضامندي او مثل شبنم بر گياه است. 13 پسر جاهل باعث الم پدرش است، و نزاعهاي زن مثل آبي است كه دائم در چكيدن باشد. 14 خانه و دولت ارث اجدادي است، اما زوجه عاقله از جانب خداوند است. 15 كاهلي خواب سنگين مي‌آورد، و شخص اهمال‌كار، گرسنه خواهد ماند. 16 هر كه حكم را نگاه دارد جان خويش را محافظت مي‌نمايد، اما هر كه طريق خود را سبك گيرد، خواهد مرد. 17 هر كه بر فقير ترحّم نمايد به خداوند قرض مي‌دهد، و احسان او را به او ردّ خواهد نمود. 18 پسر خود را تأديب نما زيرا كه اميد هست، اما خود را به كشتن او وامدار. 19 شخص تندخو متحمّل عقوبت خواهد شد، زيرا اگر او را خلاصي دهي آن را بايد مكرّر بجا آوري. 20 پند را بشنو و تأديب را قبول نما، تا در عاقبت خود حكيم بشوي. 21 فكرهاي بسيار در دل انسان است، اما آنچه ثابت مانَدْ مشورت خداوند است. 22 زينت انسان احسان او است، و فقير از دروغگو بهتر است. 23 ترس خداوند مؤدّي به حيات است، و هر كه آن را دارد در سيري ساكن مي‌ماند، و به هيچ بلا گرفتار نخواهد شد. 24 مرد كاهل دست خود را در بغلش پنهان مي‌كند، و آن را هم به دهان خود برنمي‌آورد. 25 استهزاكننده را تأديب كن تا جاهلان زيرك شوند، و شخص فهيم را تنبيه نما و معرفت را درك خواهد نمود. 26 هر كه بر پدر خود ستم كند و مادرش را براند، پسري است كه رسوايي و خجالت مي‌آورد. 27 اي پسرِ من شنيدن تعليمي را ترك نما كه تو را از كلام معرفت گمراه مي‌سازد. 28 شاهد لئيم انصاف را استهزا مي‌كند، و دهان شريران گناه را مي‌بلعد. 29 قصاص به جهت استهزاكنندگان مهيّا است، و تازيانه‌ها براي پشت احمقان
19:04
شخص ثروتمند دوستان بسيار پيدا مي‌كند، اما وقتي كسي فقير مي‌شود هيچ دوستي برايش باقي نمي‌ماند
19:06
مردم دوست دارند پيش بزرگان، خود شيريني كنند و با كساني دوست شوند كه بذل و بخشش مي‌كنند
19:07
وقتي انسان فقير شود حتي برادرانش او را ترك مي‌كنند چه رسد به دوستانش، و تلاش او براي بازيافتن آنها بجايي نمي‌رسد
19:08
هر كه در پي حكمت است جانش را دوست دارد و آنكه براي حكمت ارزش قايل شود سعادتمند خواهد شد
19:11
كسي كه خشم خود را فرو مي‌نشاند عاقل است و آنكه از تقصيرات ديگران چشم‌پوشي مي‌كند سرافراز خواهد شد
19:13
فرزند نادان بلاي جان پدرش است و غرغرهاي زن بهانه‌گير مثل قطرات آبي است كه دايم در حال چكيدن مي‌باشد
Friday, August 18, 2006
19:17
وقتي به فقير كمك مي‌كني مثل اين است كه به خداوند قرض مي‌دهي و خداوند است كه قرض تو را پس خواهد داد
19:19
اگر كسي تندخويي مي‌كند بگذار عواقبش را ببيند و مانع او نشو، چون در غير اينصورت او به تندخويي خود ادامه خواهد داد
19:21
انسان نقشه‌هاي زيادي در سر مي‌پروراند، اما نقشه‌هايي كه مطابق با خواست خدا باشد اجرا خواهد شد
19:22
مهرباني شخص باعث محبوبيت او مي‌شود. بهتر است شخص فقير باشد تا اينكه با نادرستي زندگي كند
19:24
آدم تنبل دستش را بطرف بشقاب دراز مي‌كند، ولي از فرط تنبلي لقمه را به دهان خود نمي‌گذارد
19:25
مسخره كننده را تنبيه كن تا مايه عبرت جاهلان شود. اشتباهات شخص فهميده را به او گوشزد نما تا فهميده‌تر شود
19:26
پسري كه با پدرش بدرفتاري مي‌كند و مادرش را از خانه بيرون مي‌راند، مايه ننگ و رسوايي است
20
شراب استهزا مي‌كند و مسكرات عربده مي‌آورد، و هر كه به آن فريفته شود حكيم نيست. 2 هيبت پادشاه مثل غرّش شير است، و هر كه‌خشم او را به هيجان آورد، به جان خود خطا مي‌ورزد. 3 از نزاع دور شدن براي انسان عزّت است، اما هر مرد احمق مجادله مي‌كند. 4 مرد كاهل به سبب زمستان شيار نمي‌كند، لهذا در موسم حصاد گدايي مي‌كند و نمي‌يابد. 5 مشورت در دل انسان آب عميق است، اما مرد فهيم آن را مي‌كشد. 6 بسا كسانند كه هر يك احسان خويش را اعلام مي‌كنند، اما مرد امين را كيست كه پيدا كند. 5 مرد عادل كه به كاملّيت خود سلوك نمايد، پسرانش بعد از او خجسته خواهند شد. 8 پادشاهي كه بر كرسي داوري نشيند، تمامي بدي را از چشمان خود پراكنده مي‌سازد. 9 كيست كه تواند گويد: «دل خود را طاهر ساختم، و از گناه خويش پاك شدم؟» 10 سنگهاي مختلف و پيمانه‌هاي مختلف، هر دو آنها نزد خداوند مكروه است. 11 طفل نيز از افعالش شناخته مي‌شود، كه آيا اعمالش پاك و راست است يا نه. 12 گوش شنوا و چشم بينا، خداوند هر دو آنها را آفريده است. 13 خواب را دوست مدار مبادا فقير شوي. چشمان خود را باز كن تا از نان سير گردي. 14 مشتري مي‌گويد بد است، بد است، اما چون رفت آنگاه فخر مي‌كند. 15 طلا هست و لعلها بسيار، اما لبهاي معرفت جواهر گرانبها است. 16 جامه آنكس را بگير كه به جهت غريب ضامن است، و او را به رهن بگير كه ضامن بيگانگان است. 17 نان فريب براي انسان لذيذ است، اما بعددهانش از سنگ‌ريزه‌ها پر خواهد شد. 18 فكرها به مشورت محكم مي‌شود، و با حسن تدبير جنگ نما. 19 كسي كه به نمّامي گردش كند، اسرار را فاش مي‌نمايد؛ لهذا با كسي كه لبهاي خود را مي‌گشايد معاشرت منما. 20 هر كه پدر و مادر خود را لعنت كند چراغش در ظلمت غليظ خاموش خواهد شد. 21 اموالي كه اوّلاً به تعجيل حاصل مي‌شود، عاقبتش مبارك نخواهد شد. 22 مگو كه از بدي انتقام خواهم كشيد، بلكه بر خداوند توكّل نما و تو را نجات خواهد داد. 23 سنگهاي مختلف نزد خداوند مكروه است، و ترازوهاي متقلّب نيكو نيست. 24 قدمهاي انسان از خداوند است، پس مرد راه خود را چگونه بفهمد؟ 25 شخصي كه چيزي را به تعجيل مقدّس مي‌گويد، و بعد از نذر كردن استفسار مي‌كند، در دام مي‌افتد. 26 پادشاه حكيم شريران را پراكنده مي‌سازد و چوم را بر ايشان مي‌گرداند. 27 روحِ انسان، چراغ خداوند است كه تمامي عمقهاي دل را تفتيش مي‌نمايد. 28 رحمت و راستي پادشاه را محافظت مي‌كند، و كرسي او به رحمت پايدار خواهد ماند. 29 جلال جوانان قوّت ايشان است، و عزّت پيران موي سفيد. 30 ضربهاي سخت از بدي طاهر مي‌كند و تازيانه‌ها به عمق دل فرو مي‌رود
20:01
شراب انسان را به كارهاي احمقانه وا مي‌دارد و مشروب باعث عربده‌كشي مي‌شود؛ چه احمقند افرادي كه خود را اسير مشروب مي‌كنند
20:04
آدم تنبل بموقع زمينش را شخم نمي‌زند، بنابراين در هنگام برداشت محصول هر چه مي‌گردد چيزي نمي‌يابد
20:05
پند نيكو در اعماق دل مشورت دهنده مانند آب در ته چاه است و شخص فهميده آن را بيرون مي‌كشد
20:06
بسيارند كساني كه ادعا مي‌كنند خوب و باوفا هستند، ولي كيست كه بتواند آدم واقعاً باوفايي پيدا كند؟
20:08
پادشاهي كه بر مسند قضاوت مي‌نشيند بدقت جوانب امر را مي‌سنجد و حق را از باطل تشخيص مي‌دهد
20:10
خداوند از اشخاصي كه در داد و ستد از وزنه‌هاو پيمانه‌هاي نادرست استفاده مي‌كنند متنفر است
20:11
حتي كودك را مي‌توان از طرز رفتارش شناخت و فهميد كه آنچه انجام مي‌دهد پاك و درست است يا نه
20:14
خريدار به جنس نگاه مي‌كند و مي‌گويد: «بد است!» اما بعد از اينكه آن را خريد از آن تعريف مي‌كند
20:24
خداوند راه زندگي ما را تعيين مي‌كند، پس انسان چگونه مي‌تواند بفهمد زندگي او به كجا ختم مي‌شود؟
21
دل پادشاه مثل نهرهاي آب در دست خداوند است؛ آن را به هر سو كه بخواهد برمي‌گرداند. 2 هر راه انسان در نظر خودش راست است، اما خداوند دلها را مي‌آزمايد. 3 عدالت و انصاف را بجا آوردن، نزد خداوند از قرباني‌ها پسنديده‌تر است. 4 چشمانِ بلند و دل متكبّر و چراغِ شريران، گناه است. 5 فكرهاي مرد زرنگ تماماً به فراخي مي‌انجامد، اما هر كه عجول باشد براي احتياج تعجيل مي‌كند. 6 تحصيل گنجها به زبان دروغگو، بخاري است بر هوا شده براي جويندگان موت. 7 ظلم شريران ايشان را به هلاكت مي‌اندازد، زيرا كه از بجا آوردن انصاف ابا مي‌نمايند. 8 طريق مردي كه زير بار (گناه) باشد بسيار كج است، اما اعمال مرد طاهر، مستقيم است. 9 در زاويه پشت‌بام ساكن شدن بهتر است، از ساكن بودن با زن ستيزه‌گر در خانه مشترك. 10 جان شرير مشتاق شرارت است، و بر همسايه خود ترحّم نمي‌كند. 11 چون استهزاكننده سياست يابد، جاهلان حكمت مي‌آموزند؛ و چون مرد حكيم تربيت يابد، معرفت را تحصيل مي‌نمايد. 12 مرد عادل در خانه شرير تأمّل مي‌كند كه چگونه اشرار به تباهي واژگون مي‌شوند. 13 هر كه گوش خود را از فرياد فقير مي‌بندد، او نيز فرياد خواهد كرد و مستجاب نخواهد شد. 14 هديه‌اي در خفا خشم را فرو مي‌نشاند، و رشوه‌اي در بغل، غضب سخت را. 15 انصاف كردن خرّمي عادلان است، اما باعث پريشاني بدكاران مي‌باشد. 16 هر كه از طريق تعقّل گمراه شود، در جماعت مردگان ساكن خواهد گشت. 17 هر كه عيش را دوست دارد محتاج خواهد شد، و هر كه شراب و روغن را دوست دارد دولتمند نخواهد گرديد. 18 شريران فديه عادلان مي‌شوند و خيانتكاران به عوض راستان. 19 در زمين باير ساكن بودن بهتر است از بودن با زن ستيزه‌گر و جنگجوي. 20 در منزل حكيمان خزانه مرغوب و روغن است، اما مرد احمق آنها را تلف مي‌كند. 21 هر كه عدالت و رحمت را متابعت كند، حيات و عدالت و جلال خواهد يافت. 22 مرد حكيم به شهر جبّاران برخواهد آمد، و قلعه اعتماد ايشان را به زير مي‌اندازد. 23 هر كه دهان و زبان خويش را نگاه دارد، جان خود را از تنگيها محافظت مي‌نمايد. 24 مرد متكبّر و مغرور مسمّي به استهزاكننده مي‌شود، و به افزوني تكبّر عمل مي‌كند. 25 شهوت مرد كاهل او را مي‌كشد، زيرا كه دستهايش از كار كردن ابا مي‌نمايد. 26 هستند كه همه اوقات به شدّت حريص مي‌باشند، اما مرد عادل بذل مي‌كند و امساك نمي‌نمايد. 27 قربانيهاي شريران مكروه است، پس چند مرتبه زياده هنگامي كه به عوض بدي آنها را مي‌گذرانند. 28 شاهد دروغگو هلاك مي‌شود، اما كسي كه استماع نمايد به راستي تكلّم خواهد كرد. 29 مرد شرير روي خود را بي‌حيا مي‌سازد، و مرد راست، طريق خويش را مستحكم مي‌كند. 30 حكمتي نيست و نه فطانتي و نه مشورتي كه به ضدّ خداوند به كار آيد. 31 اسب براي روز جنگ مهيّا است، اما نصرت از جانب خداوند است
21:06
ثروتي كه از راه نادرست به دست آيد، هرگز دوام نمي‌آورد. پس چرا بايد در اين راه جان خود را به خطر بيندازي؟
21:07
ظلم بدكاراني كه نمي‌خواهند راستي را به جا آورند، عاقبت بسوي خودشان باز مي‌گردد و آنان را نابود مي‌كند
21:11
جاهلان تا تنبيه شدن مسخره‌كنندگان را نبينند درس عبرت نمي‌گيرند، اما دانايان تنها با شنيدن مي‌آموزند
21:17
كسي كه خوشگذراني را دوست دارد، تهيدست مي‌شود و آدم ميگسار و عياش هرگز ثروتمند نخواهد شد
21:20
خانه شخص دانا از نعمت و ثروت پر است، ولي آدم نادان هر چه به دست مي‌آورد برباد مي‌دهد
21:25
داشتن اشتياق و آرزو براي شخص تنبل كشنده است، زيرا بـراي رسيـدن به آن تـن به كار نمي‌دهد
Subscribe to:
Posts (Atom)